new year's resolutions...

όπως συνηθίζεται τις τελευταίες μέρες κάθε χρόνου σκεφτόμαστε τα αγαπημένα album που μας άφησε το έτος που φεύγει...Παρακάτω είναι η δική μου λίστα (αν και σίγουρα όλο και κάποιο album θα ξέχασα). Το video είναι αφιερωμένο σε όλους αυτούς που πιστεύουν ακόμα ότι οι Devildriver ανήκουν στα συγκροτήματα τις μόδας του metalcore...Στην υγειά σας!!!

DEVILDRIVER - The Last Kind Words
DREAM THEATER - Systematic Chaos
THE OCEAN - Precambrian
ALTERBRIDGE - Blackbird
FIVE FINGER DEATH PUNCH - Way of the Fist
DARK TRANQUILLITY - Fiction
AMORPHIS - Silent Waters
FEAR MY THOUGHTS - Volvanus
THROWDOWN - Venom and Tears
FIGHTSTAR - One Day Son This Will All Be Yours
MACHINE HEAD - The Blackening
I KILLED THE PROM QUEEN - Music for the Recently Deceased
GAMMA RAY - Land of the Free part:II
CHIMAIRA - Resurrection
GOTTHARD - Domino Effect
SEVENDUST - Alpha
DIVINE HERESY - Bleed the Fifth
EAGLES - Long Road Out of Eden

εμπειρία...The Ocean "Precambrian"

παραθέτω την παρουσίαση που έγραψα γι' αυτό το εκπληκτικό album στις σελίδες του Rock Hard. Όχι ότι ενδιαφέρει πολλούς αλλά έτσι κι αλλιώς αυτό είναι το ΔΙΚΟ μου blog...

Κάτι τέτοια συμβαίνουν λίγο πριν τελειώσει η χρονιά και ανατρέπουν το χρόνο σου, τις λίστες σου και τη γνώμη που είχες για τη μουσική και τα συγκροτήματα. Κάτι τέτοια που ο καθένας θα ήθελε να του τύχουν για να χαλάσουν τα τετριμμένα, να αλλάξουν τις μουσικές προτεραιότητες και να ανοίξουν ένα νέο κεφάλαιο σ’ αυτό που μέχρι χθες φάνταζε προβλέψιμο και συμβατικό. Κάτι τέτοιο λοιπόν είναι το νέο album των THE OCEAN αλλά δυστυχώς αποδείχτηκα τυχερός μέσα στην ατυχία μου. Τυχερός γιατί το εν λόγω album έφτασε στα χέρια μου, άτυχος γιατί κλήθηκα να περιγράψω αυτό που κατά την ταπεινή μου γνώμη αποκαλώ αριστούργημα. Ξεκινώντας από το artwork ακόμα, αυτό το album σε καθηλώνει μιας και ο Martin Kvamme κατάφερε να ξεπεράσει τον ίδιο του τον εαυτό. Κατάφερε να δημιουργήσει ένα booklet σκοτεινό, μοχθηρά ελκυστικό που απαιτεί προσπάθεια και θάρρος για να το αποκρυπτογραφήσεις. Η μουσική όμως είναι αυτή που παίρνει τα ηνία και βυθίζει τον κάθε ανυποψίαστο ακροατή σε ένα υποχθόνιο ηχητικό ντοκουμέντο. “Precambrian” ονομάζεται η πρώτη γεωλογική περίοδος της γης, τότε που όλα άρχισαν να δημιουργούνται. Το album χωρίζεται σε δυο cd, το “Hadean/Archaean” και το “Proterozoic”. Το πρώτο cd είναι διάρκειας 22 λεπτών και αναφέρεται στη δημιουργία της γήινης ατμόσφαιρας γι’ αυτό και σύμφωνα με το συγκρότημα η μουσική είναι brutal, σκληρή και πολύπλοκη. Ακολουθεί δηλαδή την ξαφνική αλλαγή της θερμοκρασίας, τα ποτάμια της λάβας και το υπερβολικό διοξείδιο του άνθρακα. Το δεύτερο cd αγγίζει τη μια ώρα αντιπροσωπεύοντας τον σχηματισμό των πρώτων μικροοργανισμών και τη μετάβαση της γης στην ατμόσφαιρα του οξυγόνου. Η μουσική εδώ γεμάτη εναλλαγές είναι σκληρή, είναι δραματική, είναι επική αλλά συνάμα λυρική και θεσπέσια. Αν επιχειρήσεις να ακούσεις τα 85 αυτά λεπτά μαγεύεσαι και βυθίζεσαι σε μια εμπειρία που όμοιά της δεν θυμάσαι να έχεις βιώσει. Μουσικές επιρροές από συγκροτήματα έρχονται και φεύγουν αλλά στο τέλος είναι το μόνο που δείχνει να μην έχει σημασία. Πατάς το play ξανά και ξανά απλά και μόνο για να βιώσεις κάτι διαφορετικό, κάτι που αστόχησες να εντοπίσεις στην προηγούμενη ακρόαση, κάτι που προσπέρασες μέσα στο χάος αυτής της μουσικής ιδιοφυίας. Οι THE OCEAN κατάφεραν να συνθέσουν ένα αριστούργημα. Ένα album που δεν αφομοιώνεται μέσα από σελίδες τύπου MySpace. Ένα album που δίχως το booklet είναι μισό όσο μισό ακούγεται ένα νανούρισμα δίχως να επέρχεται ο ύπνος

the best music video

shoot 'em up

μπορεί να μην ήταν η καλύτερη ταινία του 2007 αλλά σίγουρα ήταν η πιο metal...ο Clive Owen χρησιμοποιεί τα πιστόλια και τα καρότα(!!!) σαν προέκταση των χεριών του, διαλύει με σφαίρα τον ομφάλιο λώρο ενός μωρού και κάνει τα αδύνατα δυνατά με τους ήχους των Motorhead και πολλών άλλων!!! Πειράματα με μωρά και πόρνες γίνονται πάνω από metal clubs ενώ ο μόνος ήχος που μπορεί να νανουρίσει ένα νεογέννητο είναι αυτός του καθαρόαιμου heavy metal. Φανταστείτε κάτι ανάμεσα σε Ταραντίνο και Τζον Γου. Είναι υπερβολική...αλλά είναι heavy metal...:-)

Tenacious D LIVE with Foo Fighters

haunted

...καταρρίπτοντας κάθε συμβατικό τρόπο γραφής, ο Chuck Palahniuk (Fight Club, Lullaby) προσφέρει ένα βιβλίο που σοκάρει, εντυπωσιάζει και καταρρίπτει κάθε είδος ταμπού που έχει ο καθένας μας.
"Ο αέρας πάντα θα είναι πηγμένος με κάτι. Το σώμα σου υπερβολικά πιασμένο ή κουρασμένο. Ο πατέρας σου υπερβολικά μεθυσμένος. Η γυναίκα σου υπερβολικά ψυχρή. Πάντα θα έχεις κάποια δικαιολογία για να μη ζεις τη ζωή σου"...

http://www.randomhouse.com/doubleday/palahniuk/haunted/

ο καραμήτρος...

νέο album οι SEETHER λέει...και νούμερο 9 στα αμερικάνικα charts. Τι λες βρε παιδί μου. Αυτό ακούγεται πιο Nickelaback και από τους Nickelback αλλά φυσικά έχοντας τη μισή έμπνευση από αυτούς. Ο τραγουδιστής τους δεν απάντησε με τραγούδι στην Amy Lee όπως είχε κάνει αυτή, αφιερώνοντας σ' αυτόν το Call Me when You' re sober. Το πιο τρομερό απ' όλα που είπε; "Κάναμε λάθος που συνεργαστήκαμε με τους Evanescense". Τι λες ρε καραμήτρο...θυμάσε που όταν ήρθες στην Αθήνα έβαζες την Amy Lee να σε κουβαλάει μαζί της στις συνεντεύξεις της για να λες και συ καμιά κουβέντα; Κρίμα λέει που το Rolling Stone magazine μας έβαλε 1,5 στα 5. Καλά,πάρε το τσεκούρι σου, βάλε τις ζαρτιέρες σου και πήγαινε για ύπνο...

more than a magazine

Επειδή το Rock Hard δεν θέλει να παραμείνει ένα απλό περιοδικό, πρωτοπορεί για ακόμα μία φορά και εγκαινιάζει ένα σύνολο εκδηλώσεων οι οποίες στην κυριολεξία δεν θα έχουν τελειωμό.
Η αρχή έγινε με το dj set του τραγουδιστή των Dark Tranquillity, συνεχίστηκε με την άκρως επιτυχημένη συναυλία των Fates Warning πριν δυο μέρες ενώ ακολουθεί στις 8 Δεκεμβρίου ένα special show με την πρώην τραγουδίστρια των The Gathering, Anneke.
Rock Hard - more than a magazine...

μοναδικοί...

μοναδικοί, εκπληκτικοί...Σε κάτι τέτοιες περιπτώσεις δεν μπορείς να περιγράψεις με πολλές λέξεις ένα live. Τα λόγια την Κυριακή 4 Νοεμβρίου στέρεψαν. Οι Dark Tranquillity έκαναν και πάλι το θαύμα τους!!!Κρίμα για όσους δεν μπόρεσαν να είναι εκεί.

για να δούμε...

Φέτος στο Wacken open air θα υπάρξει συνωστισμός. Εκτός από αυτούς που το επισκέπτονται κάθε χρόνο για τα διάφορα power και γερμανο-thrash συγκροτήματα, αυτή τη φορά θα εμφανιστούν οι Carcass και οι At The Gates. Οι πρώτοι επανασυνδέονται αφού διαλύθηκαν το 1995 ενώ οι δεύτεροι θα δώσουν κάποια live μετά απο 12 ολόκληρα χρόνια. Αν βασιστούμε στην πεπατημένη θα υπάρξει και κάποιος δίσκος αργά ή γρήγορα αλλά καλά θα κάνουμε να κρατήσουμε και μια πισινή για την ποιότητά τους. Λογικά τα live θα είναι όλα τα λεφτά αλλά αν πάρουμε το παράδειγμα των Obituary τα πράγματα ποτέ δεν θα γίνουν όπως ήταν στο παρελθόν...καλά τα λέει ο McValas ότι θεοί ζούνε ακόμα...το θέμα όμως είναι αν μπορούν το 2008 να κάνουν θαύματα!!!

η ώρα του παιδιού

Δυστυχώς δεν είχα την τύχη να δω στο παρελθόν αυτά τα videos. Τελικά τα πράγματα είναι πολύ χειρότερα απ' ότι νόμιζα. Πιέστε το play και η ώρα του παιδιού μπροστά στα μάτια σας...

an ocean between us

Επιτέλους η συνέντευξη με τον Jordan Mancino, ιδρυτικό μέλος των AS I LAY DYING ολοκληρώθηκε. Πάνε τώρα δυο μήνες περίπου που προσπαθούσαμε να βρούμε ώρα και ημερομηνία για να μιλήσουμε αλλά ευτυχώς τα καταφέραμε πριν προλάβουν να βγάλουν καινούριο cd. Πάντως χαίρομαι που κάποιοι πήραν χαμπάρι τους AS I LAY DYING έστω και μερικά χρόνια αφότου δημιούργησαν αίσθηση στην παγκόσμια μουσική σκηνή...Ποτέ δεν είναι αργά παιδιά!!!
Περισσότερα στο επόμενο τεύχος του Rock Hard.

Στο internet κυκλοφορεί το νέο single των ILL NINO. Ρίξτε μια αυτιά!!!

reading...

Ένα βιβλίο που κόβει την ανάσα. Ο διευθυντής του ερευνητικού κέντρου εγκληματολογίας (Criminology Research Centre) παρουσιάζει το προφίλ των πιο διάσημων serial killers του πλανήτη μέσα από συνεντεύξεις και συζητήσεις που έχει κάνει μαζί τους μέχρι σήμερα. Μύθοι που δημιούργησαν βιβλία και ταινίες όπως "Amityville Horror" και "Monster" καταρρέουν ενώ γεγονότα και πράξεις που είναι αδύνατο να συλλάβει το ανθρώπινο μυαλό γίνονται πραγματικότητα μέσα στις σελίδες. Αν δεν έχετε τίποτα καλύτερο να κάνετε και φυσικά αντέχετε τέτοιου είδους αναγνώσματα ρίξτε μια ματιά. Αξίζει!

- Άσχετο αλλά το νέο album των ALTER BRIDGE είναι εκπληκτικό!!!

listening...

Τρία νέα albums που αξίζουν προσοχής και ακρόασης από κολλημένους και μη…

THE CULT: Αν και δεν περίμενα ότι θα άκουγα ξανά κάτι ενδιαφέρον από τους CULT το νέο τους album ακούγεται εντυπωσιακό. Mainstream hard rock, πολύ πιο σύγχρονο απ’ ότι θα περίμενε κανείς από ένα συγκρότημα που ξεκίνησε στις αρχές της δεκαετίας του 80.
STEVE VAI: Αυτό και αν είναι δισκάρα. Ο Vai ξεφεύγει κατά πολύ από αυτά που μας έχει συνηθίσει μέχρι σήμερα. Το νέο του album ακροβατεί ανάμεσα στο progressive rock, τον FrankZappa και την κλασσική μουσική κάνοντας την ακρόαση του Sound theories μοναδική εμπειρία.MUST
IT DIES TODAY: Το τελευταίο CD του συγκροτήματος καταπιάνεται με τις «σειρήνες» της ελληνικής μυθολογίας και αποτελεί ενδιαφέρον δείγμα στο χώρο του μελωδικού metalcore. Μην περιμένετε καμιά επανάσταση του ήχου απλά ένα πολύ καλό CD σε μια περίοδο ανομβρίας.

εντώ Ελλάντα

Συναυλιακά πακέτα έρχονται και φεύγουν από την Ευρώπη ενώ η Ελλάδα παρακολουθεί από μακριά αμέτοχη, δίχως να παρακολουθεί τις εξελίξεις. Δικαιολογίες μπορεί να βρει κανείς πολλές αλλά πρέπει επιτέλους να καταλάβουμε ότι είμαστε άξιοι της μοίρας μας. Επιχείρησαν να έρθουν οι Trivium και οι Hatebreed αλλά εμείς τους γυρίσαμε την πλάτη αναμένοντας μετά βαΐων και κλάδων τους Candlemass και τους Vicious Rumors. Οι In Flames δοκίμασαν να έρθουν πριν από λίγα χρόνια αλλά η έλλειψη επαγγελματισμού και η μπόλικη προχειρότητα τους έδιωξαν μακριά μη θέλοντας να ακούσουν οτιδήποτε σχετικό με την Ελλάδα. Φυσικά δεν συζητώ για μπάντες τύπου Disturbed, Killswitch Engage, All that remains, Devildriver, Lamb of god κα, που πολλοί δε γνωρίζουν καν την ύπαρξη τους. Είναι στη μοίρα μας να αντιλαμβανόμαστε τη σύγχρονη μουσική πραγματικότητα όταν η υπόλοιπη Ευρώπη (άσε την Αμερική) έχει κορεστεί από αυτή και ετοιμάζετε να αλλάξει σελίδα. Κάποτε βρίζαμε τους Slipknot, τους System of a down, τους Fear Factory και δεκάδες άλλους απλά επειδή μας τους προωθούσαν ως αιρετικούς. Δεν θα ξεχάσω τον πάτο των πωλήσεων του τεύχους όπου το Metal Invader επιχείρησε να βάλει τους Rammstein στο εξώφυλλο του. Δεν θα ξεχάσω τη δυσπιστία των αναγνωστών όταν αντίκρισαν στο εξώφυλλο του Rock Hard τους Trivium. Φυσικά δε μιλάω για άκρως διαφορετικές περιπτώσεις. Δεν θα πάρω το παράδειγμα του Kerrang που στα τελευταία δέκα εξώφυλλα έχει οκτώ emo και post hardcore συγκροτήματα. Οι μόδες δεν με απασχολούν, αλλά εμείς είμαστε εντελώς στο άλλο άκρo. Machine Head, Trivium, Arch Enemy, Dragon Force, Shadows Fall βγαίνουν ευρωπαϊκή περιοδεία και ‘μείς εντώ στο Ελλάντα περιμένουμε ως μεσσίες τους Wasp και τους Massacre. Καλά να πάθουμε!

in the name of the king

Δεν έχω ιδέα από video games αλλά αν κρίνω από το σενάριο του “ A Dungeon Siege Tale”, η ταινία αυτή πρέπει να είναι «πατάτα». Δεν έχω καταφέρει να βρω κάποιο trailer στο internet αλλά το soundtrack όμως που αναμένεται στην αγορά σκίζει…
Disturbed, Dream Theater, Pantera, Soilwork, Him, After Forever, Sonic Syndicate, Nightwish, Amorphis, Mastodon, Blind Guardian και πολλοί άλλοι συμπληρώνουν τα 19 κομμάτια που αποτελούν τη μουσική της ταινίας…
Τα υπόλοιπα στον κινηματογράφο, στην τηλεόραση ή και πουθενά.

metal wedding...

Ο πρώτος metal γάμος της χρονιάς, έγινε χθες στη Θεσσαλονίκη. Ο γνωστός ευεργέτης του ελληνικού Fan Club των DREAM THEATER και πρώην dj (τρομάρα του) Γιώργος Βρύζας, παντρεύτηκε την καλή του σε μια τελετή που συγκέντρωσε μεταλλόκοσμο από κάθε πλευρά της Ελλάδας και όχι μόνο. Ένα θα σας πω: Τα φώτα κλείνουν, κεριά βρίσκονται αναμμένα σε όλα τα τραπέζια, το Forsaken των Dream Theater ακούγεται σε απίστευτη ένταση από τα ηχεία και οι νεόνυμφοι κάνουν την πιο μεταλλική είσοδο που έχω δει μέχρι σήμερα. Η φωνή του James Labrie συνόδεψε το κόψιμο της τούρτας ενώ ο πρώτος χορός έγινε υπό της μελωδίες των Evanescence. Μπράβο παιδιά!!!Να μας ζήσετε…
To bachelor party έγινε την προηγούμενη μέρα σε συναυλία των Vicious Rumors…είπατε τίποτα;

welcome back guys

Οι Soilwork επέστρεψαν και μάλιστα δυνατοί, περισσότερο δυνατοί απ’ ότι θα φανταζόταν κανείς μετά τη φυγή του Peter Wichers το 2005. Οι σουηδοί πήραν τον κιθαρίστα των DIMENTION ZERO και βάλθηκαν να μας πείσουν ότι μπορούν να γράψουν κομμάτια που μπορούν να συγκριθούν μ’ αυτά από το πρόσφατο παρελθόν τους. Η αλήθεια είναι ότι τους είχα ξεγραμμένους μιας και ο Wichers έγραφε σχεδόν όλα τους τα κομμάτια με τρόπο μοναδικό. Ο Speed Strid ως έτερος ηγέτης ανέλαβε να κρατήσει την μπάντα ζωντανή και τα κατάφερε διαψεύδοντας εμένα αλλά και την ίδια τους τη δισκογραφική, τα μέλη της οποίας ήταν μουδιασμένα μέχρι που άκουσαν το “Sworn to a great divine”. Το νέο τους album αφήνει λίγο πίσω τις αμερικάνικες επιρροές του “Stabbing the drama” και επαναφέρει τη σουηδική γραμμή του “Natural born chaos”. Τώρα βέβαια δεν θα σχολιάσω απόψεις του στυλ «δεν υπάρχει σουηδική γραμμή κτλ»…
Το ευχάριστο της υπόθεσης είναι ότι οι Soilwork είναι πάλι ενεργοί και δυνατοι!!!